ANGELOS

De schilder mengde eigen kleuren
Want geen kleur was goed genoeg
Voor het vangen van de duizend geuren
Waar zijn land van ooit om vroeg
Hij zette klank in kleuren om
In de kleuren van weleer
En de weemoed van ver weg en lang geleden
Keerde weer

De schilder bracht in vele lagen
Al zijn kleuren op het doek
Als de lagen van zijn ziel vol vragen
Schiep hij rusteloos op zoek
Vergezichten in zijn hoofd
In gelaagdheid zacht of stug
Brachten, eigenzinnig vormgegeven,
Zijn jeugd in hem terug.

(maar) De schilder in de lage landen
Met hun wolkendek zo dicht
Had een enkele kleur maar niet voorhanden
Van het land van helder licht
Wat de zon gaf aan de zee
Kleuren blauw in duizendvoud
Hij beloofde, ik zal ooit weer terug gaan
Ook al ben ik oud

Rusteloze lieve schilder
Hoe je daar ook werd bemind
Je verlangen werd niet milder
Naar de taal die ons verbindt
Op het einde van je leven
Kwam je eindelijk terug
Hier ben jij nu teruggegeven
Aan je kleurenparadijs

Voor de liefde bleef de schilder jaren
Lang te ver van huis
Onbegrepen vreemdeling

Tekst en muziek: Dick Ridder
Foto: Jaap van de Gevel

A video by Erik de Bruin | Music by Frank Boeijen